Berlijnse flair in Düsseldorf

Door de week kun je er nog wel een plek voor je auto vinden, maar op de vroege zaterdagochtend staan in Flingern de auto’s dubbel geparkeerd. Betaald parkeren is nog niet ingevoerd, maar dat zal vast niet lang meer duren. Alternatief en bewust Düsseldorf strijkt hier graag neer. Als je er al niet woont, kom je hier in het weekend op zijn minst een cappuccino drinken of lunchen in een van de vele tentjes met een onmiskenbare vintage-look. En ook al is vegetarisch eten niet je ding, nadat je bij Sattgrün hebt gegeten - de naam zegt alles – is een herhalingsbezoek onvermijdelijk. 

Iedereen heeft het tegenwoordig over Berlijn. De stad is über hip. Maar Berlijn is ruim 5 uur reizen vanaf de grens en vanuit de Randstad komt er nog een uurtje bij. En toch leggen we allemaal graag die afstand af om even door het typische Berlijnse gevoel te worden geraakt. Het komt bij de meesten mensen niet op dat Düsseldorf iets soortgelijks heeft te bieden. Weliswaar kleiner van schaal, maar in Düsseldorf poppen steeds meer wijken op met die typische Duits grootstedelijke flair waarmee Berlijn zo ruim is bedeeld.

Flingern is het oosten van Düsseldorf is zo’n wijk. Of zoals de Duitsers zelf zeggen, een szeneviertel. De huizen zijn er in zachte pasteltinten geverfd. Streetart is alom aanwezig, de lantaarnpalen zijn beplakt met stickers en er komen elk jaar meer galeries en alternatieve winkeltjes bij. Het volk dat je hier in de hippe tentjes ziet heeft gestudeerd en de meesten hebben een redelijk gevulde beurs op zak. In Flingern is het heerlijk ronddwalen. Prachtige vintage kleding, verrukkelijke hebben-dingetjes in de etalage, maar helaas met wel een stevig prijskaartje. Voor een starter is Flingern al een brug te ver.

Het zuidelijk gelegen stadsdeel Bilk daarentegen is voor iedereen. Hier gaan oud en nieuw samen en liggen de kansen voor het oprapen. De panden zijn er beklad met graffiti en de gordijnen voor de ramen zijn bruin van decennia sigarettenrook. Opkomende galeries liggen tussen de Turkse groentezaken en telefoonwinkels ingeklemd. Naast traditioneel Duitse kroegen en electra-onderdelenwinkels poppen eettentjes nieuwe stijl op. Onder het spoorwegviaduct eet je patat van zoete bataat en even verderop wordt in een traditioneel chinees eethuisje voor een habbekrats fantastische pekingeend geserveerd. Schuin daartegenover doet de ijssalon met glutenvrij ijs goede zaken en de boekhandel om de hoek wordt goed bezocht. 

Als je dan toch Düsseldorf zou moeten typeren zou ik zeggen een beetje Londen en een beetje Berlijn. Overal zijn jonge mensen en als je op zoek bent naar nieuwe grootstedelijke trends hoef je maar door Düsseldorf te zwerven en je komt het tegen. Dat Azië een steeds belangrijke rol op het wereldtoneel opeist kan niemand in Düsseldorf zijn ontgaan. Het noordoostelijk deel van de binnenstad gaat over in de Japanse wijk. Ooit een grote naam voor een paar straten, maar nu spreidt deze wijk zich als een olievlek uit. Het aantal Aziatische restaurants dat zich hier inmiddels heeft gevestigd is gigantisch, een soort China-town, maar dan met een hypermoderne look. Duits hoor je hier niet meer op straat.

Düsseldorf is daarnaast een waanzinnige creatieve stad. Grote namen uit de fotografiewereld hebben er gestudeerd en Duitslands meest beroemde band Kraftwerk is hier opgericht. Het aanbod aan musea voor moderne en hedendaagse kunst is frustrerend groot, je kan het nooit goed belopen op één dag en de groei van het aantal galeries is niet meer bij te houden. Düsseldorf heeft mij inmiddels volledig in de greep. Ik kom er graag, de stad inspireert enorm en ik prijs mij gelukkig dat een stad van dit kaliber zo onder handbereik ligt.

Als ik in Düsseldorf moet zijn, maak ik er de gewoonte van steeds in een andere wijk te overnachten. Zo verbleef ik vorige week in de noordelijk gelegen wijk Derendorf waar sinds kort de nieuwbouw van de Hochschule Düsseldorf is geopend. Een jaar geleden was ik er ook maar toen moest de campus nog worden afgebouwd. De verschillen tekenen zich al af. Eetcafés openen de deuren, pandjes worden opgeknapt. De receptioniste van het hotel sprak zelfs van een Frans getint uitgaanswijkje in opkomst. Frans?! En ze kon nog eens gelijk krijgen ook, die avond belandden we, zonder er bewust op te hebben gekoerst in een heel hip tentje met duidelijk een Franse knipoog. Het was er bomvol. Düsseldorf blijft verrassen.

Deze blog over Düseeldorf is een tweede in een serie blogs van Sonja Scholten over steden in de Rhein-Ruhr metropool. Het Ruhrgebied wordt door Nederlanders nog steeds geassocieerd met een vervuild industrieel landschap en overgeslagen. Steden als Keulen en Düsseldorf komen bij de meesten alleen maar in beeld als het om de kerstmarkt gaat. Maar het fascinerende weefsel van steden in de Rhein Ruhr regio heeft zoveel potentie. En dat allemaal op steenworp afstand van onze oostgrens.

Zie ook deel 1: Wuppertal. Spelen boven de stad.