GSRO blog
Dit is het blog van de GSRO. In ons blog en de columns gaan we in op zaken die spelen en van belang zijn voor Oost Nederland en het daaraan grenzende deel van Duitsland. We willen het wezen van Oost-Nederland blootleggen. We leggen relaties tussen heden en verleden en zoomen in op regionale of plaatselijke identiteit. Maar ook op hele kleine deelgebieden en hele specifieke lokale zaken, als speldenprikjes op de kaart.
Het Kunstgemaal in Bronkhorst
De dijk en het gemaal staan er pas een jaar of 60. Voor die tijd liep Bronkhorst regelmatig onder water. Telkens weer moesten de bewoners hun huisraad naar zolder versjouwen. Het was zo’n armoedige bedoening dat niemand er eigenlijk wilde wonen. Dat is de reden dat Bronkhorst tegenwoordig zo pittoresk is: De vaart der volkeren is aan het plaatsje voorbij gegaan. Nu zijn alle oude gebouwen gerenoveerd en voorzien van galeries en boetiekjes. Op het pleintje bij de kerk lunchen senioren met garnalen en speciaalbier. Een gestage stoet dagjesmensen fietst over de hobbelige straat van rivierkeien.
Het Waterschap is daar en tegen wel met zijn tijd mee gegaan: Waterstanden worden tegenwoordig via sensoren doorgeseind en een automatische grijparm vist de rommel uit het water, onder het toeziend oog van een camerasysteem. Een persoonlijke beheerder is niet meer nodig. De beheerderswoning kwam leeg te staan en dreigde zelfs te worden gesloopt.
Joost is ondertussen naar Amsterdam verhuisd en werkt nu in het Stedelijk museum. Hij keert geregeld terug naar Bronkhorst. Wanneer hij zijn geboorteplaats bezoekt, bestaat de tijd even niet meer. Of het nou elf uur is of half zes, het maakt niet uit. Elk moment voelt als vakantie, er komen nooit gehaaste mensen voorbij. Hij besloot zich in te zetten voor het behoud van de beheerderswoning uit zijn jeugd. Na de nodige procedures en rapporten belandde de beheerderswoning op de gemeentelijke monumentenlijst en kreeg hij toestemming om er een galerie voor hedendaagse kunst en vormgeving te beginnen. Hij knapte de woning op en bouwde een aanbouw waar je iets kunt eten en drinken. Hij heeft wisselende tentoonstellingen en plek voor een artist in residence. De tentoonstellingsruimte heeft grote ramen, zodat kunst en landschap een relatie met elkaar aangaan. Vanaf het overdekte terras heb je uitzicht op het kunstwerk dat eigenlijk niet te overtreffen valt: Grashalmen op de dijk. Een meidoornhaag met een solitaire boom. Een vrachtschip dat voorbij glijdt. Een koekoek.
Reacties