Omdenken vanaf de fiets

Twee keer heb ik nu gefietst op het Rijn-Waal fietspad, stoer aangeduid als F325. Eén keer vanuit Arnhem naar Nijmegen en vorige week komende vanuit Beuningen richting Arnhem in één vloeiende beweging het fietspad op. 

Een prestatie van formaat om een fietspad te realiseren waarbij gedacht is vanuit de fietser. In Nijmegen hebben ze toch echt echt een paar forse stappen gemaakt in het inrichten van een infrastructuur voor fietsers waarbij de auto, in mijn ogen terecht, op zijn plaats is gezet. In Nijmegen rij je bijna vanzelf de F325 op terwijl je in Arnhem toch echt even moet zoeken. De verkeersmensen uit Arnhem zouden wat dat betreft bij hun collega's in Nijmegen op cursus moeten gaan.

Het is ook niet makkelijk om op een andere manier naar de infrastructuur te kijken, normen en regels zijn in verkeerskundig land sterk auto gedomineerd, het gaat eigenlijk fout bij het denken over alle vormen van langzaam verkeer tot OV toe. Het denken over OV-vervoer wordt sterk bepaald door argumenten van efficiëncy en economisch rendement. Maar wat je ziet is een soort dubbele moraal ten aanzien van OV. Het mag niets kosten maar het moet wel van alles. Bij de auto zie je bijna het omgekeerde, het kan niet duur genoeg zijn en de openbare ruimte moet voor niets beschikbaar zijn voor de heilige koe.

Al fietsend willen je gedachten nog wel eens wegdwalen en zeker het Rijn-Waalpad roept zoiets bijna vanzelf op. De burgemeester van Eindhoven wil een rechtstreekse ICE verbinding van en naar zijn stad, want dat is goed voor de economie. Het lijkt me een loffelijk streven, maar laat dit er dan wel toe leiden dat we niet alleen zorgen voor een nog aan te leggen verbinding, maar ook voor het echt snel maken van bestaande ICE trajecten. De regio Arnhem-Nijmegen en ook Twente hebben er zeker iets aan om snel met de Randstad verbonden zijn, maar zeker zo belangrijk is dat de verbinding met de grootstedelijke gebieden aan de andere kant van de grens goed en snel zijn. Het bespaart op de lange termijn asfalt als de verbindingen tussen de verschillende stedelijke regio’s goed en efficiënt bereisd kunnen worden. 

Maar en passant raken we nog al wat punten die een totaal andere manier van denken en doen vragen. Reizen per trein vraagt op het aankomststation faciliteiten voor fietsers, wandelaars en vervolgvervoer als een schone bus en taxi. Dat is toch heel iets anders dan reizen met de auto naar het vliegveld en op het aankomst adres weer verder met de huurauto. Het vraagt om een andere manier van denken. Een andere moderne wijze van 'leven' die nodig is om weer te gaan investeren in treinen, elektrisch stedelijk OV/verkeer, fiets en benenwagen.

Als ik nu kijk naar mijn eigen omgeving zie ik goede initiatieven, maar tot werkelijk omdenken is het nog niet gekomen. Durven we dan niet, zijn we dan zo halfslachtig? De afgelopen 50 jaar hebben we ons natuurlijk wel in een bepaalde richting ontwikkeld. Er zijn stapjes gezet, de waterstof auto, Arnhem heeft nog steeds (met een gelukje) de trolleybus, maar nu nog de stap naar elektrisch rijden zonder bovenleiding. En wat betreft de ICE, dan is het goed om samen met Eindhoven te gaan lobbyen voor een echt netwerk van Hoge Snelheidslijnen in Europa waarbinnen onze stedelijke agglomeratie Nederland, met daarin een regio als Arnhem-Nijmegen, ook goed verknoopt is. 

Het begin is er in ieder geval, het is wel even zoeken, maar komend met je e-bike vanaf Arnhem-Centraal ben je via het Rijn- Waal fietspad in ieder geval zo in Nijmegen.